Tiaminaz Ve Akvaryum Balıklarının Beslenmesindeki

Akvaryumlarımızda ve havuzlarımızda baktığımız canlılara sunduğumuz hazır ve dondurulmuş yemler, çeşitlilik ve tazelik açısından her zaman doğal diyetleriyle rekabet edemez.

Evcil hayvanlarımızı çoğunlukla kuru yem, canlı ve dondurulmuş yiyeceklerle beslediğimiz için, doğal beslenmeleri ile akvaryumda beslenmeleri arasındaki biyokimyasal farklılıkları dikkate almamız gerekir. Dondurma ve çözdürme süreçleri uzun vadede eksiklik hastalıklarına neden olabilir ve bu, kötü seçilmiş yiyecekler tarafından daha da kötüleştirilirse, sonuç, canlılarımızın daha kısa bir yaşam süresine sahip olacağıdır.

Özellikle, yırtıcı hayvanların beslenmesi bağlamında sıklıkla tartışılan bir sorun, birçok balık ve omurgasız türünde Tiaminaz enziminin varlığıdır. Evcil hayvan sahipleri arasında bu konuyla ilgili güçlü ve çoğu zaman tartışmalı görüşler dile getirilirken, bilimsel bir bilgi eksikliği vardır. Bu makalenin amacı, Tiaminaz ve akvaryum balıklarının beslenmesiyle ilgili olabilecek ilgili eksiklik hastalığı hakkında bilinenleri açıklığa kavuşturmak olacaktır.

Tiaminaz nedir?

Tiaminaz, tiamini yok eden veya inaktive eden kimyasal bir enzimdir. Tiamin, B1 Vitamini olarak da bilinen önemli bir vitamindir. Tek bir Tiaminaz türü yoktur, bazıları bakteriler, mantarlar, bitkiler ve potansiyel olarak hayvanlar tarafından üretilebilen birkaç farklı türü vardır.

İnsanlarda B1 vitamini eksikliğine beriberi denir.

Tiamin Eksikliği Sendromu ve semptomları

B1 vitamini (tiamin, tiamin hidroklorür ve aneurin hidroklorür olarak da bilinir) çoğu hayvan için temel bir besindir. Karbonhidratları glikoza dönüştürmeye yardımcı olan renksiz ve suda çözünebilen bir kimyasaldır. Sinir sisteminin doğru çalışması için özellikle önemlidir. B1 vitamini eksikliğine Tiamin Eksikliği Sendromu denir.

Bu sendromun semptomları, ticari açıdan önemli birkaç balık grubundan iyi bilinmektedir ve uygun biyokimyasal testler kullanılarak doğrulanabilir. Yalnızca Tiaminaz bakımından zengin istiridye ile beslenen yassı balıklar felç ve buna bağlı fiziksel şoklardan muzdariptir ve sonuç olarak ölümcüldür. Yılan balıkları bir gövde sarma sendromu ve yüzgeçlerin tabanı boyunca kanamalar gösterir (benzer semptomlar, müren yetiştiriciliğinden de bildirilmiştir). Salmonidlerde sinirsel bozukluklar, iştahsızlık, zayıf büyüme ve ürkeklik gösterir (yine, çeşitli süs balıkları türleri arasında benzer şeyler gözlemlenmiştir). Sazangllerde ise deride sıvı birikimi ve kanama bildirilmiştir. Genel olarak aşırı miktarda Tiaminaz eksikliği zayıf büyüme, iştahsızlık, karın şişliği ve kanama, denge kaybı, kasılmalar, kas atrofisi ve zayıf bir bağışıklık sistemini içeren hastalık semptomlarıyla bağlantılıdır.

Yukarıda belirtilen semptomlardan muzdarip akvaryum balıklarının Tiamin Eksikliği Sendromu olduğu henüz bilimsel olarak kanıtlanmamış olsa da, akrabaları ile paralellikler dikkat çekicidir. Tiaminazın sorunları artık profesyonel hayvan beslenmesi alanlarında (örneğin balık çiftlikleri) iyi bilinmektedir, ancak şimdiye kadar bu bilgi akvaryumcular ve evcil hayvan sahipleri tarafından geniş çapta ele alınmamıştır. Ancak büyük yırtıcı balıkları ve diğer etobur hayvanları besleyen hobicilerin Tiamin Eksikliği Sendromu sorununa aşina olmaları ve bu bilgiyi çiftlik hayvanları için yiyecek seçerken mantıklı seçimler yapmak için kullanmaları gerektiği açıktır.

Tiaminaz içeren balıklar doğada yenmez mi?

Evet, yenilebilir ve bu yırtıcı balıklarda büyük sorunlara neden olabilir. Görünüşe göre çoğunlukla Tiaminaz açısından zengin ringa balığı ve yüksek B1 vitamini içeren nispeten az yiyecekle beslenen Baltık Denizi’nden somon yavrularının Üreme Bozukluğu M74 denen bir durumdan muzdarip olduğu tespit edildi. Bu daha sonra, Tiamin Eksikliği Sendromunun sadece belirli bir formu olarak tanımlandı. Yetişkin somon tarafından üretilen yumurtalara çok az tiamin verildi ve ortaya çıkan yavruların neredeyse tamamı, yumurtadan çıktıktan kısa bir süre sonra öldü. Kuzey Amerika’nın Büyük Gölü’ndeki Salmonidler arasında karşılaştırılabilir problemler bulundu ve bunun, Tiaminaz açısından zengin başka bir balık türü olan ve yem kompozisyonu da büyük oranda kızılkanat balığı içeren bir diyetle ilişkili olduğu varsayıldı.

Bununla birlikte, çoğu zaman yırtıcı balıklar, Tiaminaz bakımından zengin av balıkları ile B1 Vitamini bakımından zengin balıklar arasında bir tür denge sağlar. Yırtıcı hayvan oldukça çeşitli bir diyete sahip olduğu sürece, sağlıklı kalmak için yeterli B1 vitamini almalıdır. Baltıklardan gelen hasta Salmonid örneklerinde, temel problemin çeşitli bir diyet yememeleri, ancak çoğunlukla sadece bir tür av tüketmeleriydi.

Akvaryumdaki balıklar için en büyük sorun dondurulmuş balıklarla beslenmeleridir. Tiaminaz donarak yok edilmez ve zamanla donmuş balıkta bulunan B1 Vitamini ne olursa olsun parçalanır. Balık ne kadar uzun süre depolanırsa, içerdiği B1 vitamini o kadar az olur. Dahası, bu tür dondurulmuş balıklarla beslenen herhangi bir balık Tiaminaz tüketecek ve bu, halihazırda sahip olduğu B1 Vitamini’nin bir kısmını yok edecektir. İşleri daha da kötüleştirmek, dondurmak ve çözmek, gıdanın B1 vitamini içeriğinin bir kısmını da bozar.

Dondurmak Tiaminazı yok etmezken ısıtmak edebilir. Bu nedenle pişmiş balık, insan veya hayvan beslenmesi için Tiaminaz açısından tehlikeli değildir. Bir akvaristin bakış açısından, yemek pişirmenin en büyük dezavantajı, ısıtmanın birçok yararlı besini de yok etmesidir. Omnivor insanlar, hem çiğ hem de pişmiş bitki ve hayvan besinleri içeren çeşitli bir diyet yiyerek bunu telafi ederken, avcı balıkların böyle bir seçeneği yoktur. Pişmiş balıklarla beslenemezler ve sağlıklı kalmaları beklenir.

En azından bazı canlı yemlik balık türleri, donmuş gıdalardan daha fazla B1 Vitamini içerecektir, ancak buradaki dezavantaj, canlı yemlerin uygunluğunun, Mikobakteriler ve endoparazitler gibi patojenik mikroorganizmaların ortaya çıkma riskinin eşlik etmesidir. Besleyici balıklar da donmuş yiyeceklere kıyasla pahalıdır ve kısaca anlaşılacağı üzere, yaygın olarak satılan birçok yemlik balık türü yine de büyük miktarda Tiaminaz içerir ve bu da bunların yararlılığını önemli ölçüde azaltır.

Hangi balık ve diğer su kaynaklı yiyecekler Tiaminaz içerir?

Akvaryumcular tarafından sıklıkla yapılan genel bir genelleme, deniz balıklarının tatlı su balıklarında çok fazla Tiaminaz içermediğidir. Bu hiç de böyle değil.

Literatür incelememde, test edilen 32 tür tatlı su balığı arasından 18’inin Tiaminaz içerdiği bulundu. Test edilen 61 deniz balığı arasından 32’sinin Tiaminaz içerdiği bulundu. Başka bir deyişle, incelenen tatlı su balıklarının% 56’sı, deniz balığı türlerinin% 51’i ile karşılaştırıldığında Tiaminaz içeriyordu. Tatlı su balıkları ile deniz balıkları arasında Tiaminaz içeriği açısından bir fark varsa, bu tür bir fark oldukça küçük görünmektedir.

İnsan tarafından tüketilen balık aileleri arasında, Tiaminaz içeren türler arasında ufak sazangiller, sazan balığı, ringa balığı, hamsi, barbungiller ve snapperlar bulunur. Midye, istiridye ve Penaeus cinsindekiler gibi karidesler / kerevitler de dahil olmak üzere birçok farklı omurgasızın, bazen balıklarda bulunanlardan daha yüksek konsantrasyonlarda Tiaminaz içerdiği bulunmuştur.

Buna karşılık, Kuzey Amerika güneş balıkları, pisi balığı, morina ve levreksiler de dahil olmak üzere birkaç balık grubunun genellikle Tiaminaz içermediği bulunmuştur.

Tiaminaz içerik incelemesi

Tiaminaz içeriğine ilişkin veriler, çoğunlukla Ulusal araştırma konseyi (1982), Deutsch & Hasler (1943), Greig & Gnaedinger (1971) ve Hilker & Peter (1966) gibi çeşitli kaynaklardan gelmektedir; ayrıca makalenin sonundaki literatür listesine de göz atabilirsiniz. Listeler tam değildir, ancak genellikle pazarlanan ve şimdiye kadar incelenen türlerin çoğu listeye alınmıştır.

Tiaminaz içerik bilgisi yaygın olarak pazarlanan birkaç tropikal tür için hazırlanmıştır.

Tiaminaz içeren türler

Tatlısu balığı
Cyprinidae ailesi (sazangiller veya sazanlar):
Common bream (Abramis brama)
Central stoneroller (Campostoma anomalum)
Goldfish (Carassius auratus)
Common carp (Cyprinus carpio)
Emerald shiner (Notropis atherinoides)
Spottail shiner (Notropis hudsonius)
Rosy red, Fathead minnow (Pimephales promelas)
Olive barb (Puntius sarana)

Salmonidae ailesi(Salmonidler):
Lake whitefish (Coregonus clupeaformis)
Round whitefish (Prosopium cylindraceum)

Catostomidae ailesi (Suckers):
White sucker (Catostomus commersonii)
Bigmouth buffalo (Ictiobus cyprinellus)

Ictaluridae ailesi(Kuzey Amerika tatlı su yayın balığı):
Brown bullhead catfish (Ameiurus nebulosus)
Channel catfish (Ictalurus punctatus)

Diğer aileler:
Bowfin (Amia calva) – Amiidae ailesi(Bowfins)
Burbot (Lota lota) – Lotidae ailesi(Hakes and burbots)
White bass (Morone chrysops) – Moronidae ailesi (Temperate basses)
Rainbow smelt (Osmerus mordax) – Osmeridae ailesi (Smelts)
Loach, Weatherfish (Misgurnus sp.) – Cobitidae ailesi (Loachlar)

Acı su (tatlı sudan denize) balığı

Clupeidae ailesi (Ringa):
Alewife (Alosa pseudoharengus)
Gizzard Shad (Dorosoma cepedianum)

Diğer aileler:
Sea lamprey (Petromyzon marinus) – Petromyzontidae ailesi(Lampreys)
Fourhorn Sculpin (Triglopsis quadricornis) – Cottidae ailesi(Sculpins)
Salmon (Oncorhynchus sp.) – Salmonidae ailesi(Salmonids)

Deniz balıkları

Engraulidae ailesi(Hamsi):
Geniş şeritli hamsi (Anchoa hepsetus)
Kaliforniya hamsisi (Engraulis mordax)
Goldspotted grenadier anchovy (Coilia dussumieri)

Clupeidae ailesi(Ringa):
Atlantik ringa balığı (Clupea harrengus)
Atlantik menhaden (Brevoortia tyrannus)
Gulf menhaden (Brevoortia patronus)
Razor belly sardine (Harengula jaguana)
Sauger (Harengula jaguana)

Scombridae ailesi (Uskumru, tuna, palamut):
Chub mackerel (Scomber japonicus)
Skipjack ton balığı (Katsuwonus pelamis)
Sarı yüzgeçli orkinos (Neothunnus macropterus)

Lutjanidae ailesi(Snappers):
Green jobfish (Aprion virescens)
Ruby snapper (Etelis carbunculus)
Crimson jobfish (Pristipomoides filamentosus))

Carangidae ailesi (Jacks):
Giant trevally (Caranx ignobilis)
Doublespotted queenfish (Scomberoides lysan)
Bigeye scad (Selar crumenophthalmus)

Mullidae familyası (Goatfishes):
Kızıl Deniz barbun (Mulloidichthys auriflamma)
Sarı şerit barbun (Mulloidichthys samoensis)
Manybar barbun (Parupeneus multifasciatus)

Diğer aileler:
American butterfish (Peprilus triacanthus) – Stromateidae familyası (Butterfishes)
South ocellated müren (Gymnothorax ocellatus) – Muraenidae ailesi (Müren balığı)
Bonefish (Albula vulpes) – Albulidae ailesi(Bonefish)
Milkfish (Chanos chanos) – Chanidae familyası (Milkfish)
Yunus balığı (Coryphaena hippurus) – Coryphaenidae ailesi (Dolphinfishes)
Hawaiian flagtail (Kuhlia sandvicensis) – Kuhliidae ailesi(Aholeholes)
Black cod (sp. indet.) – Moridae ailesi (Morid cods)
Flathead mullet (Mugil cephalus) – Mugilidae ailesi (Kefal)
Sixfinger threadfin (Polydactylus sexfilis) – Polynemidae ailesi(Threadfins)
Regal parrot (Scarus dubius) – Scaridae ailesi (Papağan balıkları)
Kılıç balığı (Xiphias gladius) – Xiphiidae familyası (Swordfish)

Omurgasızlar

Çift kabuklular:
Ocean quahog (Artica islandica)
İstiridye (Tellina spp.)
Cherrystone, Chowder, Steamer istiridye (Veneridae familyası)
Pigtoe midye (Pleurobema cordatum)
Tarak (Pecten grandis)
Hawaii istiridye (tiaminaz açısından son derece yüksek)
Mavi midye (Mytilus galloprovincialis)

Gastropodlar:
Limpet (Helcioniscus sp.)

Kafadanbacaklılar:
Hawaii uçan kalamar (Nototodarus hawaiiensis)

Kabuklular:
Karides, Kaplan karidesi (Penaeus spp.)

Tiaminaz içermeyen türler

Tatlı su balığı

Centrarchidae ailesi (Kuzey Amerika Sunfishes):
Largemouth bass (Micropterus salmoides)
Northern rock bass (Ambloplites rupestris)
Northern smallmouth bass (Micropterus dolomieu)
Blue gill (Lepomis macrochirus)
Black crappie (Pomoxis nigromaculatus)
Pumpkinseed (Lepomis gibbosus)

Percidae ailesi (Levrekler):
Yellow perch (Perca flavescens)
Walleye (Sander vitreus)

Salmonidae ailesi(Salmonidler):
Bloater (Coregonus hoyi)
Göl alabalığı (Salvelinus namaycush)
Gökkuşağı alabalığı (Oncorhynchus mykiss)

Diğer aileler:
Ayu (Plecoglossus altivelis) – Plecoglossidae familyası (Ayu balığı)
Longnose gar (Lepisosteus osseus) – Lepisosteidae familyası (Gars)
Kuzey Turnası (Esox lucius) – Esocidae familyası (Turnalar)

Acı (tatlı sudan denize) su balıkları
Salmonidae ailesi(Salmonidler):
Göl ringa balığı (Coregonus artedi)
Atlantik Somonu (Salmo salar)
Coho somon (Oncorhynchus kisutch)
Deniz alabalığı (Salmo trutta)

Diğer aileler:
Yılan balığı (Anguilla anguilla) – Anguillidae familyası (Gerçek yılan balığı)
Pond smelt (Hypomesus olidus) – Osmeridae ailesi (Smelts)

Deniz balıkları
Pleuronectidae ailesi (Pisi):
Winter flounder (Pseudopleuronectes americanus)
Winter flounder, Lemon sole (Pseudopleuronectes americanus)
American plaice (Hippoglossoides platessoides)
Yellowtail flounder (Limanda ferruginea)
Atlantik pisi balığı (Hippoglossus hippoglossus)
Avrupa pisi (Pleuronectes platessa)

Gadidae ailesi (Morina ve mezgit balığı)
Atlantik morinası (Gadus morhua)
Mezgit (Melanogrammus aeglefinus)
Saithe, Pollock (Pollachius spp.)

Sciaenidae Ailesi (Drum veya croaker):
Atlantic croaker (Micropogonias undulates)
Southern kingfish (Menticirrhus americanus)
Spot croaker (Leiostomus xanthurus)
Silver seatrout (Cynoscion nothus)
Sand weakfish (Cynoscion arenarius)

Carangidae ailesi (Jacks):
Büyük amberjack (Seriola dumerilii)
Sarı kuyruklu scad (Atule mate)
Uskumru (Decapterus pinnulatus)

Labridae ailesi(Wrasses):
Cunner (Tautogolabrus adspersus)
Tautog (Tautoga onitis)

Scombridae ailesi (Uskumru, tuna, palamut):
Atlantik uskumru (Scomber scombrus)
Kawakawa (Euthynnus affinis)

Diğer aileler:
Tusk (Brosme brosme) – Lotidae ailesi (Hakes ve burbots)
Largehead hairtail (Trichiurus lepturus) – Trichiuridae ailesi(Cutlassfishes)
Piked dogfish (Squalus acanthias) – Squalidae ailesi(Dogfish sharks)
Hake (Urophycis spp.) – Phycidae ailesi(Phycid hakes)
Inshore lizardfish (Synodus foetens) – Synodontidae ailesi (Lizardfishes)
Kefal (Mugil spp.) – Mugilidae ailesi (Kefaller)
Scup, Southern porgy (Stenotomus chrysops) – Sparidae ailesi (Porgies)
Ocean perch, redfish (Sebastes marinus) – Sebastidae ailesi(Rockfishes)
Black seabass (Centropristis striata) – Serranidae ailesi (Levrekler ve Orfozlar)
Hardhead sea catfish (Ariopsis felis) – Ariidae ailesi (Kedi balıkları)
Searobin (Prionotus spp.) – Triglidae ailesi (Searobins)
Silver hake (Merluccius bilinearis) – Merlucciidae ailesi (Merluccid hakes)
Eyestripe surgeonfish (Acanthurus dussumieri) – Acanthuridae ailesi (Surgeonfishes)
Atlantic blue marlin (Makaira nigricans) – Istiophoridae ailesi (Billfishes)
Blotcheye soldierfish (Myripristis berndti) – Holocentridae ailesi(Squirrelfishes, soldierfishes)
Glasseye (Heteropriacanthus cruentatus) – Priacanthidae ailesi (Bigeyes or catalufas)
Great barracuda (Sphyraena barracuda) – Sphyraenidae ailesi (Barracudalar)

Omurgasızlar
Çift kabuklular:
Cockle (Cardium spp.)

Kabuklular:
Deniz karidesleri (sp. İndet; Hawaii)
Portekiz yengeçleri (sp. İndet.)

Kafadanbacaklılar:
Kısa kalamar, calmar (Lolliguncula brevis)

Yukarıdaki listelerde belirtilmeyen balıklarla ne yapmalı?

Kuşkusuz her balık yiyeceği yukarıdaki listelere dahil edilmemiştir. Pek çok gıda maddesi için henüz veri bulunmamaktadır. Listede bir balık yemi eksikse yapabilecekleriniz:

Yem yapılacak balığın bilimsel adını bulun ve listeyle tekrar karşılaştırın. Birçok balık, belirsiz isimler altında değişim gösterebilir.
Gıda türleri için literatürü kendiniz kontrol etmeyi deneyin. Arama motorları sizin dostunuzdur. (Eğer bulursanız, geri bildirmek diğer hobicilere yardımcı olabilir).
Bilgi bulamazsanız, söz konusu balığa tiaminaz içeriyormuş gibi davranın. Açıkça her zaman işe yaramayacak olan şey, söz konusu balığın kayıtlı balıklardan biri veya daha fazlasıyla (örneğin fishbase.org ile) aynı cinse veya aileye ait olup olmadığını görmektir. Aynı cins veya aileden ilgili balıklar, protein veya yağ açısından benzer bir bileşime sahip olabilir, ancak tiyaminaz içeriği bazen tek bir cins içindeki türler arasında bile büyük ölçüde değişiyor gibi görünebilir ve hatta popülasyondan popülasyona değişiklik gösterebilir. Genellikle yem olarak kullanılan küçük süs balıklarının bazılarının tiaminaz içeriği hakkında çok az şey biliniyor veya hiç bilinmiyor. Bununla birlikte, Japon balıkları ve minnovlar (pembe kırmızı minnows dahil) kesinlikle tiaminaz içerir ve bu nedenle besleyici olarak çok kötü bir seçim olur. Öte yandan, Poeciliidae (örneğin lepistesler, molly, sivrisinek balıkları), düşük tiaminaz içeriği olduğu varsayılan avcılar için güvenli besleyici balıklar olarak tavsiye edilir. Akvaryumcular arasında lepisteslerin tiaminaz üreten bakteriler içerdiği iddialarına rağmen, bunun böyle olduğunu gösteren herhangi bir bilimsel çalışmaya denk gelmedim henüz. Poesilidler otlayıcı olduklarından, tiyaminaz üreten siyanobakterilerin alımı mümkün olabilir, ancak vahşi ortamdakinden çok daha küçük alg çeşitlerinin mevcut olma olasılığı daha düşük olan bir tatlı su akvaryumunda daha az olasıdır.
Hassas olan Şerit Yılanbalığının 15 yıldan fazla bir süredir, çoğunlukla bağırsak yüklü siyah mollylerden oluşan bir diyetle yaşayabildiğine dair anekdot vardır, poeciliidlerin büyük ölçüde tiaminaz içermediğini ve bunlarla beslenen balıklar için güvenli bir seçim yaptığını gösteriyor gibi görünüyor. Elbette bu, kullanılan yemlik balığın kalitesine bağlıdır ve evcil hayvan dükkanlarındaki ucuz, besleyici lepistesler herhangi bir tiaminaz içermeyebilir, ancak kesinlikle her tür patojenik bakteri ve paraziti içerebilir! Bu nedenle, poeciliids en iyi besleyici balıklar olarak tanımlandığında, bu onların evde yetiştirilmesine ve kaliteli pul yem gibi B1 Vitaminiyle zenginleştirilmiş yiyeceklerle dolu bağırsaklara bağlıdır. Poeciliids tuzlu suya karşı yüksek toleransa sahip olduğundan (özellikle mollyler deniz koşullarında süresiz olarak muhafaza edilebilir) tatlı su akvaryumlarında olduğu gibi tuzlu su tanklarında da eşit derecede faydalıdırlar.

Tiamin eksikliği sendromundan nasıl kaçınabilirim?

Önlem, Tiamin eksikliği sendromunu “tedavi etmenin” en iyi yoludur. Kaçınılması gereken şeyler şunlardır:

Tüm öğünlerde en fazla %20 Tiaminaz içeren balıklarla/yemlerle beslemekten kaçının.
Yalnızca dondurulmuş çift kabuklu veya karideslerle beslemekten kaçının çünkü bunlar potansiyel olarak çok yüksek tiaminaz içeriğine sahiptir.
Uzun süre (birkaç ay) donmuş balıklardan kaçının. Yapılacak şeyler:
Diyeti genel olarak mümkün olduğunca çeşitli tutun! Unutmayın, bir gıdanın beslenme eksiklikleri diğer yiyecek türleri tarafından ortadan kaldırılır, bu nedenle yiyecek türü ne kadar fazlaysa, besin dengesizliği şansı o kadar az olur.
Yemleri, haftada en az bir kez, daha sık olarak çok sayıda karides ve çift kabuklu yemle beslemeden önce, akvaryum balıklarına yönelik bir vitamin ürününe batırın!
Küçük paket yiyecekler alın ve bunları hızla tüketin. Son sözler Tiaminaz içeren yiyecekler, evcil hayvanlarınız için anında öldürücü olmayacaktır, ancak uzun vadede sağlıkta yavaş bir düşüşe neden olabilir. Tiamin Eksikliği Sendromundan kolayca kaçınmak için yiyecek alırken ve hazırlarken basit önlemler almak,etik davranmak ve biraz vicdanlı olmak yeterlidir.

Kaynaklar:
http://www.wetwebmedia.com/ca/volume_6/volume_6_1/thiaminase.htm
https://akvaristbilgi.wordpress.com/2020/12/03/tiaminaz-ve-akvaryum-baliklarinin-beslenmesindeki-rolu/

Referanslar

Anglesea, J.D. & Jackson, A.J. (1985): Thiaminase activity in fish silage and moist fish feed. Anim. Feed Sci. Tech. 13: 39-46.
Deutsch, H.F. & Hasler, A.D. (1943): Distribution of a Vitamin B1 destructive enzyme in fish.- Proc. Soc. Exp. Biol. Med. 53: 63-65.
Food and agriculture organization of the United Nations (1980): ADCP/REP/80/11 – Fish Feed Technology. HYPERLINK “http:]www.fao.org/docrep/X5738E/x5738e00.HTM#Contents” http:]www.fao.org/docrep/X5738E/x5738e00.HTM#Contents
Greig, R.A. & Gnaedinger, R.H. (1971): Occurrence of thiaminase in some common aquatic animals of the United States and Canada. Special Scientific Report—Fish. U.S. Dept. Commer. Natl. Mar. Fish. Serv. 631: 1-7.
Hilker, D.M. & Peter, O.F. (1966): Anti-thiamine activity in Hawaii fish.- J. Nutr. 89(4):419-421.
National Research Council (1981): Nutrient Requirements of Cold-water Fishes. Washington, D.C.: National Academy Press.
National Research Council (1982): Nutrient Requirements of Mink and Foxes, Washington, D.C.: National Academy Press.
National Research Council (1983): Nutrient Requirements of Warm-water Fishes and Shellfishes. Washington, D.C.: National Academy Press.
National Research Council (1993): Nutrient Requirements of Fish. National Academy Press. Washington DC, USA.
Royes, J.-A.B. & Chapman F.A.: Preparing your own fish feeds.- University of Florida, 9 p. HYPERLINK “http:]edis.ifas.ufl.edu/pdffiles/FA/FA09700.pdf” http:]edis.ifas.ufl.edu/pdffiles/FA/FA09700.pdf
Scardi, V. & Magri, E. (1957): Thiaminase activity in Mytilus galloprovincialis.- Boll Soc Ital Biol Sper. 33(7):1087-1089 (in Italian).
Wistbacka, S.; Heinonen, A.; Bylund, G. (2002): Thiaminase activity of gastrointestinal contents of salmon and herring from the Baltic Sea.- Journal of Fish Biology 60(4), 1031-1042.
Yudkin, W.H. (1949): Thiaminase, the Chastek-paralysis factor.- Physiol. Rev. 29: 389-402.

Eline saglik Gokmen, yine cok guzel bir makale olmus...

Foruma katkilarin icin tesekkur ederim dostum.

[QUOTE=bilentungul]Eline saglik Gokmen, yine cok guzel bir makale olmus...

Foruma katkilarin icin tesekkur ederim dostum. [/QUOTE]

Asıl ben teşekkür ederim hocam.[:cool:]