Su Piresi üretiminde farklı bir hikaye

Yaz aylarında makalenizin hepsini soluksuz okudum.

Tesadüf eseri bulmuştum yazınızı ama ne kadar mutlu oldum anlatamam.

Yazılarınıza istinaden bende kültür aldım. Evde eski bir akvaryum vardı.

Bunda çoğalttım. 5 adet yunus ve 5 adet sarı prensesim var.

Onlara yetecek kadar üretim yapabiliyordum.

Eylül ün başından Ocak başına kadar üretim gayet iyiydi.

Hatta ikinci, üçüncü akvaryum yaptım pirelere.

Bununla birlikte yedekte 5 lt lik petlerede aşılama yaptım.

İzmir de balkonda şu günlere kadar bir sıkıntı yoktu.

Ama İzmir e kar yağdı. Karda bizim su piresi beslediğimiz yıla denk geldi.

Genelde İzmir de 8-10 yılda bir kar görülür.

Pirelerimin çoğu soğuktan olsa gerek öldü.

Dışarıda olduğundan galiba.

Eve almakta pek mümkün değil(Hanımdan dolayı).

Tahminime göre yumurta bırakmışlardır.

Havaların ısınmasını bekleyip yumurtalardan çıkmalarını bekleyeceğim.

Bir tavsiyeniz var mı acaba?

Saygılar...

       Size tavsiyem bahara kadar sadece beklemenizdir. Bu nufus azalması doğal bir süreçtir. Hiç bir şey yapmanıza gerek yok. Sadece sabırla beklemeniz yeterli gelecektir.  Akvaryumda yaşayan pireler buzun altında da yaşıyor ve  baharda tekrar üremeye başlıyorlar. 

       Tavsiyem pire akvaryumlarının dibine bile varmayınız. Başka yapacağınız bir şey yok. Selamlar.

Sabah bi bakayım dedim pirelere.

Her akvaryumda 10-15 er tane yaşayan gördüm.

Acaba suyun alt taraflarında bekliyo olabilirler mi acaba?

Yazılarınızda bir ara bahsetmiştiniz.

Sıcaklığa ve açlık durumuna göre suyun belli yerlerine geçebilirler demiştiniz.

Umarım havalar bir an evvel düzelir,

Bende eski pireli günlerime dönerim.

Saygılar...

Her neyse konuyu toparlayayım, bettamın bu derece havadan nem kapmasına dayanamayıp artık tamamen canlı yemle beslemeye bu şekilde direncini artırmaya karar verdim. Çünkü çeşitli hastalıkları kapması karşısında aklıma gelen en mantıklı çözüm her hastalığı tedavi etmeye çalışmaktansa balığın direncini arttırmak oldu. Tabii bu sırada denemediğim şey yoktu, su değişimleri, kum değişimleri, ısı değişimleri vs. 

Su piresi ve artemia arasında kalıp en son su piresinde karar kıldım. Tam gidip tanıdığım bir akvaryumcudan alacaktım ki bu konuyu gördüm. Su piresi hakkında yazılmış onlarca sayfa. Benden yaşça kat kat büyük bir adam dağ tepe gezip su piresi arıyor, bunu hikayeleştiriyor ve foruma aktarıyor ha? Olacak iş değil... Şok olmuştum. Çünkü genelde bu tür şeyler, bilirsiniz, pis işlerdir boş adam işidir bizim millete göre. Neyse olayı az çok anladıktan sonra konuyu okumaya başladım 3 sayfa 4 sayfa derken bu konunun daha yarısını okumuş olmama rağmen dayanamayıp az çok bildiğim bir akvaryumcudan su piresi edinmiştim bile. Tek kelimeyle efsane. Forumun efsane başlığı bu olabilir. Diğer bir efsaneyse Hüseyin Bey. Bu nasıl bir su piresi aşkıdır, nasıl bir hobidir, dağ-tepe, eş-çocuk, yağmur-çamur demeden su piresi aramak ve üretmek... 

Evet bu başlığın yarısını okudum ve ertesi gün elimde bir pet şişe su piresiyle sırıta sırıta yurt odama dönüyordum. Odaya ilk girdiğimde oda arkadaşımın verdiği "lan manyak mısın" "oğlum bunlar gece kaçıp yataklarımıza girerler" deyişlerine aldırmadan 1-2 gün alıştırmaya çalıştım çocuğu. 

3. günün sonunda 10 litrelik bidonu kantinde kestirmeye gidiyordu pirelere yuva olsun diye.

Bir anda bettam falan aklımdan çıkmış bir yandan hunharca pire üretimi yapıp bir yandan başlığı okuyordum.(10 mesaj okuyup pirelere gidiyordum hemen tabii)

Neyse uzun bir süre bu üretime devam ettim, bu sırada 7. veya 8. gün aklım başıma geldi ve pireleri artık düzenli olarak bettama vermeye başladım. Artık pirelerin etkisi miydi, başka bir şey miydi bilemem ama 3 ay sonunda bettam gayet sağlıklı bir şekilde yüzüyordu. 

Tabii sonunda beklenen kötü son gelmişti, yaz tatili, memlekete gidecektim ve doğal olarak yurttan ayrılacaktım. Pireleri ve bettamı elimden çıkarmak zorunda kalsam da çok güzel bir dönem geçirmiştim. 

Bunda katkısı bulunan hatta direkt olarak beni bu işe sevk eden Hüseyin Bey'e sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Aslında sevk etmek falan da değil de gerçekten hala şu efsane konuyu bizlere verdiği için sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum. Kattıklarınız için kendi adıma minnettarım, gidip geçen yıl kaldığım yerden devam edeyim hikayeme. Yarım kalmış tatlı bir roman gibi oldu. Hani okumak isteyip de yarım bıraktığın türden bir şey. 

Herkese sevgiler... 

     Efendim hafta sonu asker uğurlaması için Çardak ilçesine gittik sülalecek. O yüzden internete giremediğim için mesajınınızı bugün gördüm. İlk gün sohbet muhabbet iş güç  derken bir yerlere gidemedik. Ama dün kayınço geldi , o da dereden gölden balık tutmaya meraklıdır da.  Burada şu baraj var, burada şu göl var derken hadi gidelim dediler. Hemen atladık arabaya, benim aklımda su piresi olacağı gelmediği için arabadan kepçeleri filan almadım. 

     Neyse göle vardık. Ben tabi dururmuyum yoldan bile çekiyor beni mubarek. Kayınçoya arabayı sağa çekde bi göle bakayım dedim. Artık onlarda alıştıkları için niye bakacaksın diye sormuyorlar. Durduk kenarda.  Kayınçolar gölde balık varmıdır yokmudur muhabbetine başlamışlardı bile, Ben hemen gölün kenarına çömeldim. Suya dikkatlice baktım. Oda nee!!!!

     Gölde pireler dolu ama hazırlıksız geldiğim için pet şişe bile yok. 100 metre kadar yol kenarında gittim şişe bulurmuyum diye? Elbette bulurum, bizim millet sağolsun hani benim gibilerin ihtiyacı olur diye pet şişeleri arabanın camından atıverirler yol kenarına. Yada gölün kenarına oturup yer içer, pet şişesini çöpünü orada bırakır genelde. 

     

     Evet tahminlerim malesef doğruydu ama burada garip olan pet şişe yerine içki şişeleri vardı. Biraz da göl kenarında çimenlik yere gidince orada buldum bi pet şişe.. 

 Şişeyi çalkalayıp temizledikten sonra suya daldırınca şişeye girdi bizim kırmızı kırmızı pirecikler.  Oyy nede güzellerrrrAşağıdaki de yakın çekim.

    Hani talihsizlikler bizi rahat bırakmaz yaa . Akıllandık artık pirelerin fotoğrafını bile o muhitten 2 km uzaklaşınca çekiyom. Telefona veya başka bi şeye zarar gelmesin diye. Napalım artık sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer.

 Evet arkadaşlar bu zamanlar doğada su pirelerinin bol olduğu zamandır. Ben açılışı yaptım darısı sizlerin başına..

Bu akvaryumda doğadan bulduğum 

- Minik midyeler.

- küçük boy midye

- 2-3 çeşit yosun

- Ramshorn salyangozlar

- Yarasa kulak salyangoz,

- Adi salyangozlar

- Su mercimeği

Ve bir arkadaştan geçen senelerde 4 tane aldığım kiraz karidesin yavruları var. Akvaryum 10 litrelik. ve bir yıldan fazladır akvaryuma hava verme yok, Isıtıcı yok, ışık yok, su değişimi aklıma gelirse 3-4 ayda bir. Sadece 3-4 güne bir yada haftada bir biraz yem var.

        Buna ragmen yosunlar surekli yeni filizler veriyor  yılda 2-3 defa budama yapıyorum. Ramshornlar ve kirazlar üremede sürekli. 

      İtiraf etmek gerekirse büyük akvaryumları su piresi tankı yapmak için içini boşaltıp hepsini bu küçük akvaryuma koymuştum. Canlıları atmaya kıyamayıpta. Fakat onlar yosunuyla, salyangozuyla, karidesiyle elele verip, bana inat bizim yapmak isteyipte yapamadığımız  düzeni kurmayı başardılar Tabii banada onları takdir edip sadece yemleme yapmak kaldı