SBS MAĞDURUYUM !

NOT:İlk basta cok calısmadım derken yine calıstım tabiiki ancak son 1 ay kadar calısmadım yine günde 100 soru falan çözüyordum cok calısmıyodum diyelim 

Sevgili İsimsiz Kahraman canını hiç sıkma, bana bundan 13 sene öncesini hatırlattı bu sitemin. O zamanın sbs'sine girdiğimde dünyam kararmıştı adeta. Üzüldüm, ağladım, kendimi yıprattım. O dönemki fizyolojik ve psikolojik değişikliğimin de etkisiyle kimse beni yatıştırmayı başaramadı. Sonra yaz bitti yeni bir okul, arkadaşlar ve ortam. Sbs'yi unutmuştum çoktan... 3 sene sonra bir sınava daha ittiler bizi adı da öss'ymiş (şimdiki lys) bir hüsran da oradan geldi, tekrar hayata küstüm. Fakat yeni bir çalışma temposuyla bir sene daha hazırlandım bu sınava. Ve bu defa kazanmıştım :) Artık hayattaki herşeyi başarmışım gibi hissediyordum. Üniversiteyi kazanmak demek, hayatı kazanmak demekti, önümde hiçbir engel kalmamıştı.

Üniversiteye başladım; bir de ne göreyim dersler, hocalar, vizeler,finaller... Stres oğlu stres...

Dört buçuk senelik yorucu ve şartları çok ağır bir maratondan sonra diplomamı aldım. Artık bir öğretmendim :) İşte başarı dediğinde buydu. Zaten benim çocukluk hayalim değil miydi Türkçe öğretmenliği. Televizyon izlerken MEB'in bizim için 'öğretmen adayları' diye bahsettiğini duydum. Bu da ne ola ki dedim. Meğer KPSS diye bir sınav varmış, oradan çıkamayan da 'öğretmen' olamıyormuş. Devam dedik 'Mustafa ha gayret!' 3 yılımızı da oraya verdik güzel kardeşim. Onu da kazanmayı Rabb'im nasip etti. Ama yine bitmedi, askere aldılar. Sonra...

Sonrası mı onu ben de bilmiyorum ama bildiğim bir şey var İsimsiz Kahramanım:

HAYAT bir sınav deği mi zaten?

Önemli olan ona sıkıca tutunabilmek. Çünkü her şeyin başı da sağlıktır....

Hep gülün, çok gülün... 

Ben biraz minyon tipliyim yani 8. sınıf öğrencisine göre biraz küçüğüm 1.55 boyum 46 kilom var ve arkadaslarıma göre baya bir çelimsizim.Benim okulumda afedersiniz sigara içen,bali çeken kişiler var ve ben bunlardan kurtulmak istiyordum...Dedim iyi bir liseye gidip kurtulayım dedim ancak sınava bir girdim acayip bir şekilde stres bastı.Başladım türkçeye ilk 10 soruya kadar tamam 10. sorudan sonra bir paragraf var bir paragraf o sorular tam 30dk mı yedi türkçeyi bitirdiğimde saat 10:57 di ve ben dedim 1saate matematik fen inklap ing nası yetiscek basladım matematiğe tabii sürenin vermiş oldugu bir stres var ben dedim en iyisi kodlamayı en son yapayım matematiğide en sona bırakayım yoksa yetismeyecek basladım fene o kadar şık arasında kaldımki sürekli 2 şık arasında kalıyorum neyse fen bitti geçtim inkılapa onuda bitirdim rahat geldim ing dedim bune böle oda bitti sora başladım mata çöz çöz çöz nasıl bir şey özel derse gittim ancak çalıstığımız hiç bir konudan çıkmadı dedim bittin sen Sora son 5dk matematik salladım artık yapabildiklerimi yaptım sora tam basladım kodlamaya zil çaldı alla dedim gitti optik hoca sırayla almaya basladı bende hızlıca kodluyorum sora geldim matematiğe hocada başımda bekliyor hocam dedim kodlamayı yapıyım siz diğerlerine bakıverin o arada dedim hocada tamam dedi gitti ben devam ediyom 1. sorum boş bıraktım bununda o aceleyle farkında değilim sora neyse hoca basımda bekliyo sürekli istiyo en sonunda verdim tam çıkarken optikten 1. soruyu gördüm bir baktım işaretlenmis dedim haydeeeeee gitti sınav gitti matematik sora hocaya dedim böle böle düzeltebilirmiyim dedim oda olmaz veremem üzgünüm dedi gittim bende ağlaya ağlaya sora hocalar konusurken duydum dedi hoca cidden kaydırma yapmıs cocuk yazık dedi o ara benim hayatım bitti eve gidesiye kadar yolda yürüme gittim ağlıyorum böle herkez bana bakıyo dedim aynı arkadasların içine düştün yine hayatın karardı amele olursun bundan sonra okuma hayellerinde suya düştü falan dedim işte sorada kendimi eve kapattım nerdeyse sbsden beri dışarı cıkmıyorum