Evcil Yanım: Yaşamımı Paylaşan Dostlarım

Herkese merhaba,
Akvaryumlarım dışında yaşamımı paylaştığım, hiç şikayet etmeden Beni dinleyen, en zor anlarımda patisini elime koyarak destek veren, alanıma izinsiz girmek isteyen kötü niyetli kişileri püskürtmek için hazır bekleyen, her daim en iyi dostlarım olan, karşılıksız sevgi ve sadakatla Bana bağlı olan dostlarımla tanışmaya hazır mısınız? Onlar, Beni sorgulamıyor, yargılamıyor, hüküm vermiyor yalnızca olduğum gibi kabul ediyorlar. Aramızdaki bağ, çok kuvvetli. Onlar, alfa takımımın üyeleri.
İlk dostum Afacan. Kendisi, kurt köpeği genlerine sahip saf kan bir sokak köpeği. Benim ilk köpeğim:
Nostaljik bir yolculuk yaparak 1995 Yılı'na gideceğiz.
O zamana kadar köpekten korkan Ben, ilk köpeğim Afacan sayesinde, korkuların yıkılmaya mahkum, zihinsel bariyerler olduğunu ve korumacı yönümü keşfettim.
1995 yılının sıcak bir Ağustos günü, sokağımda öldürülmüş bir dişi köpek görmemle başladı herşey.
Araştırdığımda, ölen köpeğin apartmanımızın bahçesinde doğum yapan dişi köpek olduğunu öğrendim. Yavrular, anne bakımı olmadan perişan durumdaydı. Pek çok yavruyu mahalledeki çocuklar almışlardı. Son kalan iki yavrudan birinin daha öldürüldüğünü görünce, tepkisiz kalamadım. Mesajım netti: "Bu köpek Benim. Bu köpekle ilgili sorunu olanın Benimle sorunu vardır!"   
Ailemin de desteğiyle, köpeği sahiplendim. Köpeğe "Afacan" adını verdik. Apartmanın bahçesinde bakmaya başladık. Kışa doğru havalar soğuyunca geceleri apartmanın sığınağında bakıyor; gündüz, apartmanın bahçesine bırakıyorduk.
Apartmanda çatlak sesler başladı: Bazı komşularımız, "Beni daha önce efendi bildiklerini, bizi temiz insanlar olarak bildiklerini ve köpeği beslememizi istemedikleri" yönünde şikayetlerini aileme bildirmişlerdi. Allah'ın (CC) yarattığı canlıların pis olduğunu düşünen; aslında kendi ruhu pis olan zihniyetin karşısında durmaya o gün başladım. Yaşamımın son gününe kadar da insanlara Allah'ın (CC) yaratarak sokağımızda yaşam hakkı verdiği canlıları, bulundukları yerden sürmenin ne büyük bir günah olduğunu anlatacağım. Ayrıca bulunduğum bölgedeki canlıların zarar görmesine engel olma kararını da aldığım gündür.
Babamın yönetici olması, Annemin "Annesiz kalmış köpeğe Allah (CC) rızası için baktığımızı" belirtmesi, Benim ise Kendimi bildim bileli insanları umursamayıp, Allah (CC) huzurunda Kendimi değerlendirmem sonucu şikayetler, yeterince etkili olamadı.
Şimdi, dört aylık kızımız, Afacan ile tanışma vakti:
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/190320170031021.jpg[/IMG][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/190320170031541.jpg[/IMG][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/190320170032441.jpg[/IMG][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/190320170033271.jpg[/IMG][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/190320170034241.jpg[/IMG]
Köpekten korkan Ben, bu minik, masum yavru köpeğin bakımını üstlendim, veterinere götürüp aşılarını periyodik olarak yaptırmaya başladım, köpeklerle ilgili araştırmalar yaparak onlarla beden dili ve ses tonu ile iletişim kurmayı öğrendim. Köpek korkumu yendim. Öğrendim ki, korkularımız, zihnimizde kendi yarattığımız suni engellermiş. Şu anda iki rottweiller melezi köpeğin sahibi ve dev kangallarla oynayan biri isem bunu Afacan'a borçluyum. Teşekkürler dostum.   
Birgün evde otururken penceremde inlemeler duydum. Pencereden baktığımda işlek olmayan sokağımızda yerde kanlar içerisinde yatan Afacan'ı gördüm. Arkadaşlarımın ve tanıkların anlattıklarına göre sokağımıza hızla dönüş yapan beyaz bir araç, köpeğimin üzerinden geçerek 50m. ileride durmuş, kaportasına bakmış ve yoluna devam etmiş. Afacan ve Ben, bu şahsı Allah'a (CC) havale ettik. Ahiret Günü hesaplaşacağız.
Köpeğimin dişleri dökülmüş, ağzından kan geliyor vaziyetteydi. Iç kanama ve travma geçiriyordu. Hemen arabamıza alıp veterinere götürdük. Veteriner, köpeğin çok acı çektiğini ve uyutulmasının en iyi çözüm olacağını belirtti. Red ettim: "Ölümü en iyi çözüm olsaydı, Allah (CC) köpeğimin canını orada alırdı. Hala yaşıyorsa, bir ümit vardır. Siz, elinizden geleni yapın; Biz de bakımı için elimizden geleni yapacağız!" dedim.
Veteriner tesbiti, köpeğimin iki ayağının kırıldığını, iç kanama geçirdiğini, bazı dişlerinin kırıldığını belirtiyordu.
İç kanama durdurucu iğneler vuruldu, Afacan operasyona alındı, saatler sürdü. Sonuçta iki ayağı alçıya alınmış ve iç kanaması durdurulmuş halde akşam eve döndük:
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/190320170056141.jpg[/IMG]
Üc ay boyunca apartman sığınağında, her gün pansuman, periyodik veteriner ziyaretleri; bolca ilgi, moral ve sevgi sonucu köpeğim iyileşti. Apartmandan köpeği göndermemiz yönünde gelen talepler doğrultusunda, köpeğim tam olarak iyileştikten sonra, Afacan'ı şehir dışında yaşayan Teyzemin yanına verdik. Orada Afacan'ımın koruma yönü ortaya çıktı. Geniş bir arazideki Teyzemin evine, hiçbir yabancı yaklaşamıyordu. Teyzem ve Eniştem nereye giderse onlarla gidiyor, onları bekliyor, onlarla eve geri dönüyordu. Üstelik bunu hiçbir saldırı eğitimi almamış, ırkı sokak köpeği olan bir köpek yapıyordu.
Kazanın travmasını tamamen atlatan Afacan'da hiçbir hasar ve sakatlık kalmamıştı. Hafta sonları, Afacan'ı ziyarete gidiyorduk ve sevinçten ne yapacağını şaşırıyordu. Dönüş zamanı hepimiz için hüzünlu olsa da tekrar kavuşmanın ümidi buruk bir teselli oluyordu, düğümlenmiş boğazlarımızda.
Bu şekilde Afacan ziyaretlerinde sekiz muhteşem yıl geçti kazadan sonra. 
Afacan, Teyzemin kangalı Kara ile flört halindeydi. Bir de Karamuk adında ufak bir arkadaşı da vardı.
Şimdi zihnimin günbatımlarında; Ben, Kardeşim, Afacan, Kara ve Karamuk yürüyoruz hala, uçsuz bucaksız eflatun kırlarda. Afacan'ım dostluğun için teşekkürler.[:3]
Devamı, gelecek:
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/170320172138501.jpg[/IMG]

Hepsini okudum çok güzeldi.Köpek ve kediniz de çok tatlı [:3] Takipteyim [:)][:iyi:]

Selamlar Emre Bey. Öncelikle 3 kedi, 1 köpek, 2 kırmızı yanaklı su kaplumbağasi ve sayısız balıkla aynı evi paylaşan biri olarak sizi takdir ediyorum. Keşke herkes sizin kadar bu sessiz canların sesini duymayi başarabilse.

[QUOTE=rocknrolla84]Selamlar Emre Bey. Öncelikle 3 kedi, 1 köpek, 2 kırmızı yanaklı su kaplumbağasi ve sayısız balıkla aynı evi paylaşan biri olarak sizi takdir ediyorum. Keşke herkes sizin kadar bu sessiz canların sesini duymayi başarabilse.
[/QUOTE]

Teşekkürler Alper Bey. Onlara yüreğinizi açtığınız zaman, onlar da sevgilerini koşulsuz olarak sunuyorlar. Bir kedi, iki köpek, üç akvaryum, sokakta tam olarak sayısını bilmediğim kedi, köpek, kuşlardan oluşan, hatta zaman zaman vahşi hayvanları da kapsayan dostlarımla ne zaman buluşsam, şahsım adına, stresten arınma terapisi gibi oluyor. Hayatımızın pek çok aşamalarındaki maskeli yüzler yerine; sadece Beni olduğum gibi kabul eden, ışıl ışıl parıldayan gözlerin bulunduğu yüzlere bakmak, çok rahatlatıcı. Güven, huzur, saygı. İkiyüzlülük, riyakarlık, sahtekarlık yok.
3 kedi, bir köpek ve iki kırmızı yanaklı su kaplumbağası ile yaşadığınız için çok şanslısınız.[:)][:3][:nazar:][:iyi:]

Evet onların varlığı beni ve eşimi her daim mutlu ediyor. Ailelerimizin evimize rahatsızlıklarından dolayı gelememeleri dışında sorunumuz yok hiç biriyle ve sizi karşılıksız seven bir canlıyla ne sorununuz olabilirki zaten. Kedilerimden birini yavruyken sokaktan kurtardım. O zaman daha bekardim. Şimdi 5,5 yaşında evin reisi adı Teoman. Sonra evlendim ve tabii Teomanda ceyizim olarak benimle beraber geldi. Ardından bir akşam eşimle dolaşırken bir petshopta yavru bir kediyi fark ettim. Sokaktan almışlar ama işi ticarete döktüleri için malzeme alana sahiplendiriyorlamis. Bende itiraz ettim zira garibimin gözleri iltihaptan kapanmış ve pire içindeydi. Şikayet edicegimizi söyleyince adam al git ne yaparsan yap dedi. Eve getirdik yıkadık temizledik, gözü için veterinere götürdük 1 haftada zor toparladı kendini. Şimdi o da 2 yaşında ve adı Meoman. 3. Kedimiz sarman aslinda abisiyle beraber geldi evimize. Aynı annenin 2 ayrı batından olma yavruları ve ikiside sapsarıydi. Büyük olan küçüğü çok koruyordu. Zaten anneleri fib hastalığından öldükten sonra abisi sayesinde boş bir binanın yangın merdiveninde hayatta kalmıştı. Kış gelince yağmurlarla beraber evimizin arka tarafından gelen miyavlamaya en fazla 1 gece dayanabildik. Ertesi günü eşim ikisinide alıp eve getirdi. Abi olan küçüğü deli gibi koruyor küçükte abisinin arkasından 1 an olsun ayrılmiyordu ama bir gün abisi hastalandı veterinerimiz başta sorunun kabızlık olduğunu tahlillerinin temiz çıktığını ve duzelicegini söyledi ama ne yazıkki 2. gün sabaha karşı kaybettik abisini [:'(][:'(] . Sarmanda 1 yaşında şu anda kocaman yakışıklı bir erkek oldu. Doğuştan göğüs kafesinin sağ tarafı yok ama hiç bir şekilde sıkıntı çekmiyor zira evin en yaramazi kendisi ve son olarak evin eşimden sonraki ikinci hanımı Sultan. Kendisini eşim daha bir aylıkken çocukların elinden kurtardı.Birinin bahçesindeki pincher veya chiuwawa annenin altından daha sütten kesilmeden çalmışlar. O da şimdi 8 aylık tiger bir pincher oldu. Şimdi bu kocaman aile mutlu mesut yaşıyoruz ama yinede aklımıza kaybettiğimiz şeftali gelince içimiz burkuluyor. [EDIT]rocknrolla84,2017-05-28 23:41:21[/EDIT]

[QUOTE=rocknrolla84][/QUOTE]
Öncelikle, bu canları, içlerinde bulundukları zor koşullardan kurtardığınız için teşekkür ve saygılarımı sunarım. Sizinle ve eşinizle karşılaştıkları için çok şanslılar.[:iyi:]
Herhangi bir canlıya, en ufak bir katkım olduğu zaman, yaşadığımı anlıyorum. Merhamet duygusu kadar iç huzuru sağlayan ve insanı dengeleyen başka bir unsur tanımam. Kendisinden başkasına faydası olmayan, bir hayvanın gözlerindeki sevgiyi görmeyi red edip hayatı ıskalayan gruptan olmadığım için şükrediyorum.

Elit kedilerden Tonton Hanım:
O, bir kamuflaj ve sızma ustası.[:lol:]
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/010620171819221.jpg[/IMG]
O, bir süper kahraman, gölgelerin dostu bir kara ninja: Göremezsiniz, ama orada olduğunu bilirsiniz..[:)))]
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/010620171822421.jpg[/IMG]
Haşerelerin korkulu rüyası. Av öncesi, antrenman şart.[:3]
[VID]https://youtu.be/eeSWBRWdt2o[/VID]
Tabii bu kadar yoğun tempo, hiç de kolay değil.[3)]
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/010620171826241.jpg[/IMG]
Battaniyeleri toparlayarak uyku keyfi, olmazsa olmaz.
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/010620171828121.jpg[/IMG]
Uyandıktan sonra evin baş köşesine kurulmayı ve etrafa dik bakışlar fırlatmayı sever.
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/010620171830111.jpg[/IMG]
Kısa bir televizyon keyfi.
[IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/010620171831371.jpg[/IMG]
Kendisi, safkan bir sokak kedisi. Evimizin prensesi olmayı seçtiği için çok şanslıyız.[:3][3)][:nazar:]

Maşallah çok sevimli ve akıllı. Kedilere aşığım 😍

[QUOTE=Emyy]Maşallah çok sevimli ve akıllı. Kedilere aşığım 😍[/QUOTE]
Gerçekten çok sevimli, sanılanın aksine çok sadık, bir yandan evin kurallarına uyarken, bir yandan bildiğini okuyan, zeki, naif, sevecen ama gardını indirmeyen bu muhteşem avcılara aşık olmamak mümkün değil.[:3][3)][:nazar:]

Alfa Takımı'mın üyelerinden Şimşek ve Hoyrat'ın gelişimi kutlamaları. Videoda, köpek kahkahalarını da duyabilirsiniz.[:3][3)][:nazar:]
[VID]https://youtu.be/02V4X4hc_10[/VID]

Bu mutlu, gururlu, özgüven dolu ve kocaman gülümsemenin sahibi, Şimşek.[:3][3)][:nazar:][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/150620172135511.jpg[/IMG][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/150620172136371.jpg[/IMG][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/150620172138081.jpg[/IMG][IMG]https://foto.akvaryum.com/fotolar/71002/150620172138581.jpg[/IMG]

Son videonuzu yeni izledim. Yani ne desem, konuşamayan ama koca gönülleriyle bizden çok daha fazlasını anlatan bu dostlarımız iyi ki var. Nasıl güzeller, kocaman maşallah [:nazar:][:nazar:] Daha bugün haberlerde izlediğim, insanlıktan nasibini alamamış canilerin köpeklere yaptıklarından sonra şu görüntülere ne demeli.. Tek istekleri sevgi ve azıcık yemek, hepsi bu. Çıkar yok, iki yüzlülük yok, kıskançlık yok... Bizden çok daha kutsal canlılar onlar.

[QUOTE=Emyy] Çıkar yok, iki yüzlülük yok, kıskançlık yok... Bizden çok daha kutsal canlılar onlar.[/QUOTE]

Aynen katılıyorum [:iyi:]

[QUOTE=Emyy]Son videonuzu yeni izledim. Yani ne desem, konuşamayan ama koca gönülleriyle bizden çok daha fazlasını anlatan bu dostlarımız iyi ki var. Nasıl güzeller, kocaman maşallah [:nazar:][:nazar:] Daha bugün haberlerde izlediğim, insanlıktan nasibini alamamış canilerin köpeklere yaptıklarından sonra şu görüntülere ne demeli.. Tek istekleri sevgi ve azıcık yemek, hepsi bu. Çıkar yok, iki yüzlülük yok, kıskançlık yok... Bizden çok daha kutsal canlılar onlar.[/QUOTE]

Emine Hanım, aynen katılıyorum.
Hayvanların konuşması gerekmiyor. Herşeyi, enerjileri ve beden dilleri ile anlatıyorlar zaten. Ama aynı dili konuştuğumuz bazı kişileri anlamak zor. İnsanı sever görünüp arkasından kuyu kazanlar. Hayvanlarda bu yok; riya yok. Netler. Ya severler, ya sevmezler. Aslında sevmezler demeyelim: Tehdit algıladıklarını uzaklaştırırlar diyelim. Onların davranışları, beyaz ve siyahtır. Griye yer yoktur. Köpeğimin hırladığı şahsa, temkinli yaklaşırım. Onların sezgileri, yanılmaz. Hayvanlar, çok şey anlatır: Onların da birey olduğunu kabul edip, yüreğiyle dinlemesini bilene.
İnanın, yemek bile ikinci plandadır: Açlıktan karnı çekilmiş sokak kedilerine kuru mama verirken; pek çoğu, önce kendini sevdirir; sevmezsem mamayı bırakır, peşimden gelir; kendilerini sevdirmeden mamayı yemezler.
Markete gidişim, sefere çıkmış ordu gibidir: Peşimde köpekler, kediler, hatta kuşlar. Ben, bu yaşamdan memnunum.[:3][:iyi:]
Maalesef savunmasız canlılara şiddet uygulayan, özgüven yoksunu, karşılık verebilenin karşısına çıkamayacak, karşılık veremeyecek hayvanları seçip, canavarca davrananlar var. Onları, Allah'a havale ediyoruz. İlahi adalet daima tecelli eder.[:iyi:]